Een gezellig zonnig weekend

Hallo allemaal,

De eerste korte week bezoek is alweer voorbij. De tijd vliegt echt om. Vrijdagochtend ben ik John op gaan halen in Zürich. Er werd aangegeven dat het weer die dag in de omgeving slecht zou worden, dus we hebben niet al teveel ondernomen. Begin van de middag zijn we even naar Flims gereden om daar naar de Blue Lagoon te lopen. Na een uur daar te zijn begon het te stortregenen en het zag er niet naar uit dat het nog beter zou worden die middag, dus snel terug de berg op naar de auto en weer naar huis. Gelukkig zou dat de enige dag met regen zijn.

Zaterdag zijn we naar de Taminaschlucht in Bad Pfäfers gereden. Hier zouden dan uiteindelijk warm water bronnen te zien zijn, maar dit bleek er maar één te zijn, klein en ook nog achter glas. De wandeling er naartoe was dus meer de moeite waard dan hetgeen waar de meeste mensen speciaal voor komen. We waren hier dus ook al vrij snel uitgekeken en verder gereden naar een stuwdam. Daar moesten we dan ook even wachten om naar St. Martin te kunnen rijden. Dit was een heel klein dorpje met houten huisjes. Iets wat je gezien hebt in zo’n tien minuten tijd. We hadden de dag toch al wel goed gevuld dus mooi de tijd om thuis even te koken en bankhangen.

Zondag was het weer prachtig weer en hadden we een lange en zware wandeling gepland staan bij de Viamalaschlucht in Thusis. Op deze route zouden we dan langs verschillende bezienswaardigheden komen en door van te voren even wat afbeeldingen op te zoeken wisten we ook wat we dan precies tegen zouden moeten komen. Zo ook het ‘Verlorenes Loch’. Nou… deze was zeker verloren. Op de heenweg hadden we deze gemist, dus zijn we er speciaal nog een keer voor terug gereden en gelopen, maar helaas… zonder resultaat. Een beetje teleurgesteld dat we het niet konden vinden hebben we de route voortgezet. Een route van zo’n 1200 hoogtemeters, dus flink aanpoten, maar wel absoluut de moeite waard. Dit was dan de bergroute van de Viamalaschlucht. Daarna zijn we nog de Schlucht in geweest en tot onze grote verbazing… daar was de bezienswaardigheid die we die ochtend hadden gezocht tijdens de bergroute, maar heette niet het ‘Verlorenes Loch’. Dat bleek de tunnel te zijn waar we onderdoor waren gelopen tijdens die route. Slim, slimmer, slimst. Maar gelukkig was deze Schlucht wel meer de moeite waard dan die van de dag eerder. Na de uitgebreide wandelingen zijn we kort nog even langs een meer gereden en daarna terug naar huis om uit te rusten.

Maandag zijn we eerst naar de Berglistüber gereden (een waterval waar je achterdoor kan lopen). Vervolgens zou die weg dan een mooie route zijn om met de auto te rijden (Klausenpass), dus dat hebben we ook gelijk maar gedaan. En het was inderdaad echt prachtig. En bovendien aan de top nog een hoop sneeuw. Daarna hadden we dan gepland om een gondel te pakken richting twee bergmeren, maar deze bleek pas vanaf 20 juni geopend, dus dat viel een beetje tegen. Nu we dan toch tijd over hadden zijn we naar een bergmeer gegaan in Mels waar we met de auto konden komen, want we hadden wel even genoeg gewandeld de laatste dagen. Daar een paar uur in de zon gelegen (ik gelijk verbrand uiteraard) en daarna nog een avondje rust gehad.

Dinsdag ben ik gewoon naar stage gegaan en ’s avonds zijn we een keer uit wezen eten voor de laatste avond. Woensdagochtend vroeg was het dan alweer tijd voor John om terug te vliegen naar Nederland. Dankjewel voor de gezellige dagen!

Inmiddels zit ik al in Oostenrijk voor een paar dagen met mijn gezin. Vanochtend alle winter spullen ingepakt in de auto gestopt om alvast mee terug te geven. Maar ik ga nu even genieten van mijn tijd hier, dus tot snel!