Weekendje Ticino en Italië

Het is weer even geleden, maar daar ben ik weer met gelijk een aantal mededelingen. Over een week is mijn afstudeerstage afgelopen en mag ik me officieel fysiotherapeut noemen. Eigenlijk zou ik dan dat weekend ook naar huis komen, maar ik ben gevraagd om hier langer te blijven om de drukte op te vangen. En omdat ik thuis anders verder toch niets om handen had en vooralsnog voor onbepaalde tijd vakantie had, heb ik toegezegd voor drie extra weken, want uiteraard wil ik in Nederland 21 worden. Dat wil dus zeggen dat ik waarschijnlijk rond 23 juli thuis kom. Één dag nadat ik dit besluit had genomen belde mijn vorige stagebegeleider op van mijn vorige stage naar aanleiding van mijn sollicitatie daar. In eerste instantie kreeg ik te horen dat er momenteel helaas geen plaats voor me was, maar dat ze me graag aanbevolen hielden. Nu had hij alsnog goed nieuws voor me en kan ik vanaf 1 augustus daar aan de slag. Dus zo had ik voor onbepaalde tijd vakantie, en zo heb ik nog krap een weekje vakantie. Maar goed, ben er super blij mee want de banen liggen niet voor het oprapen en dit is dan ook nog de werkplek waar ik graag wilde beginnen.

Wat betreft de avonturen hier heb ik weer veel ondernomen in de tussentijd. Die zondag dat ik de flinke bergwandeling op de planning had staan bleek dat uiteindelijk niet door te gaan, want de gondel zou gesloten zijn tot 8 juli. Nu ik hier dus langer blijf, kan ik dat alsnog in mijn laatste weekjes hier een keer doen. In plaats van de bergwandeling heb ik dan maar mijn voordracht voorbereid voor alle medewerkers in de praktijk. Dit is uiteindelijk super verlopen en iedereen was enthousiast. Die avond ben ik dan met mijn collega een berg bij haar in de omgeving op gefietst met een mountainbike, zo’n 1100 hoogtemeters. Dit was voor mij de eerste keer dus zeker aanpoten, maar het ging zonder al te veel moeite. Eenmaal bijna boven konden we genieten van de prachtige zonsondergang. Super mooi, maar dan komt natuurlijk de volgende uitdaging… in het donker naar beneden. Na de zonsondergang is het uiteraard nog niet gelijk donker, maar doordat je onder de bomen fietst zie je haast geen hand voor ogen en op die bergweg was geen verlichting. Het eerste stuk hebben we dan terug gelopen en daarna zijn we op de fiets gesprongen en zijn we dicht bij elkaar met wat nachtzicht toch naar beneden gefietst.

Vorige week vrijdag had ik alleen de ochtend een vol geplande agenda op de stage, maar de middag vrij. Dus besloot ik vrij kortdag dat ik dan dat weekend alsnog naar het Italiaanse deel zou gaan. Met wat geluk heb ik nog een prachtige overnachtingsplek kunnen reserveren en ben ik vrijdagmiddag vertrokken. Bij aankomst heb ik dan eerst rondgelopen in Bellinzona met de vele kastelen en tegen de avond ben ik dan doorgereden naar Claro (overnachtingsplek). Een enorm steile weg naar boven, maar dat zorgde wel voor een prachtige locatie. Daar kennis gemaakt met de verhuurders en ’s avonds zijn we dan gezamenlijk naar een Open Air festival gegaan in de buurt.

Zaterdagochtend weer bijtijds opgestaan en vertrokken naar Lugano. Na daar wat te hebben rondgelopen en genoten van de omgeving, ben ik op aanraden van mijn verhuurders doorgereden naar Como (Italië). Aanzienlijk groter dan Lugano en uiteraard een stuk goedkoper dan Zwitserland. En daar kom je er ook niet meer met Duits, dus na redelijk wat Italiaans te hebben gehoord kon ik er al redelijk in mee. ’s Avonds laat was ik dan weer terug in Claro en na een biertje te hebben gedronken met de verhuurders ben ik snel weer mijn bed in gedoken, want ook de volgende dag zou weer een volle zijn. Natuurlijk veel te heet in die kamer na een dag van ruim 37 graden, dus heb ik met de voordeur en het raam open geslapen. Zondagochtend heb ik al mijn spullen weer ingepakt en ben ik vertrokken naar Ponte Brolla dat bekend staat om zijn enorme rotsspleet met helder blauw water. Begin van de middag ben ik dan weer verder gegaan naar Ascona en Locarno. Ook allebei weer mooi gelegen aan het water, dus met de hitte prima uit te houden. Als afsluiting van het weekend ben ik dan nog naar Lavertezzo (Valle Verzasca) gereden, maar hier ben ik niet zo lang meer gebleven, want dit was enorm toeristisch. Zo ongeveer de eerste 10 km kon ik mijn auto niet kwijt. Uiteindelijk toch nog even kort naar het water kunnen lopen en ik moet zeggen… logisch dat het zo toeristisch is. Het is echt prachtig met vele rotsblokken en helder blauw water. Uiteindelijk toch vrij vermoeid de auto weer ingestapt om terug te rijden naar Walenstadt en dan tref je uiteraard een hoop file. Maar goed, het was een super weekend. Voor herhaling vatbaar, maar wel alleen langer dan twee/drie dagen.

Woensdagochtend kon ik het dan gelijk weer niet laten om erg actief bezig te zijn, dus ben ik een wandeling gaan doen naar Quinten (verkeersvrij dorp zonder auto’s en fietsen). Hier kun je alleen maar komen via een wandelweg van zo’n drie uur door en over de bergen of per boot. Dus ik heb de wandelweg heen gepakt en de boot terug. Zeker de moeite waard om even gezien te hebben.

Vrijdagavond zijn we met bijna alle collega’s wat gaan drinken aan het meer. Dit werd al snel gevolgd door volleyballen en daarna zwemmen. Ideaal als je zo gelijk even kunt afkoelen. Verder heb ik dit weekend echt een keer rustig aan gedaan. De komende weekenden heb ik nog genoeg plannen. Tot snel weer!

Ps. de foto's uploaden gaat de laatste tijd niet vlekkeloos dus als ze er niet allemaal bij staan, zijn ze wellicht te vinden onder het mapje 'foto's'. En anders zijn de foto's uiteraard te zien zodra ik weer terug ben in Nederland.